تبدیل غذاهای مانده به وعدههای غذایی لذیذ: چگونه این روند میتواند سودآوری رستوران شما را در عمان افزایش دهد
احیای سنت: فتاح، غذای عربی همهکاره
سلام دقاق که در اردن بزرگ شده بود، یک رسم غذاخوری منحصر به فرد را تجربه کرد که در آن پایان شام صرفاً به معنای یک دگرگونی بود تا یک نتیجه. پس از اینکه بشقابها خالی میشدند، مادرش هر غذای باقیمانده - چه خورش اسفناج، سوپ عدس یا سبزیجات تفت داده شده - را برمیداشت، نان کهنه را پاره میکرد، غذا را دوباره گرم میکرد و روی آن سس ماست خنک و آجیل سرخشده میریخت. دقاق میگوید: «این فقط غذای باقیمانده نبود. این یک غذای کاملاً جدید بود.» این ابداع به عنوان فتاح.
خیلی قبل از اینکه در منوی رستورانها یا شبکههای اجتماعی خودنمایی کند، فَطَّح—که نامش از فعل عربی گرفته شده است— فتاکه به معنی «شکستن یا پاره کردن» است، سنتی گرامی در خانوادههای عرب بوده است و مظهر یک غذای سخاوتمندانه و لایه لایه است که غذای مانده را تازه میکند.
دقاق در ۶۲ سالگی اکنون در رستوران لوانتین خود، بیت مریم، واقع در دبی، امارات متحده عربی، فتّه سرو میکند. او سبک کلاسیک نخود و ماست را در کنار انواع مختلف و نوآورانه ارائه میدهد که در برخی از آنها پیشگام بوده است، از جمله مسخان، یک غذای فلسطینی با مرغ کبابی، سماق و پیاز که در ابتدا به عنوان فتّه در رستوران او معرفی شد.
دقاق تأکید کرد: «هدف، حذف ضایعات مواد غذایی است. هر چه باقی میماند را میتوانید با اضافه کردن عناصر جدید، دوباره استفاده کنید و زیبا کنید. سپس - یا الله - فقط امتحان کنید که چقدر خوشمزه میشود.» سوسن دانا، سرآشپز فلسطینی ساکن کویت و بنیانگذار مطبخی، افزود: «مردم همه چیز را به فطه تبدیل میکنند.»
میتوان تفسیرهای غنی، پخته و حتی نمایشی از فتّه را به صورت آنلاین پیدا کرد. با این حال، ساختار اساسی آن بدون تغییر باقی میماند: نان ترد با مواد گرم (مانند حبوبات، سبزیجات یا گوشت و اغلب برنج در نسخههای سنتی)، یک عنصر خنککننده (مانند ماست یا سس چیلی-لیمو) و یک بافت ترد (آجیل سرخشده، دانههای انار یا نان تست اضافی). با این اجزای اصلی، میتوان به راحتی هر شب یک نوع جدید ایجاد کرد یا یک غذای سریع برای مهمانان آماده کرد.
با این حال، علیرغم پتانسیل بالای آن، فطه در بین آشپزهای خانگی در ایالات متحده محبوبیت زیادی پیدا نکرده است. احمد الذهبی، یک تولیدکننده محتوای ۲۸ ساله سوری در میشیگان، خاطرنشان کرد: «بسیاری از غذاهایی که ما با خوردن آنها بزرگ شدهایم، مانند فطه یا ملوکیه، در رستورانها محبوبیت بسیار کمتری دارند.» او افزود که رستورانها نقش مهمی در معرفی این غذاهای سنتی به مشتریان آمریکایی دارند و آنها را ترغیب میکنند که آنها را در خانه بازآفرینی کنند.
برای صاحبان رستوران، تهیهی فطه میتواند چالشهایی را به همراه داشته باشد. فیلیپ مسعود، سرآشپز و مالک رستوران Ilili در نیویورک و واشنگتن دی سی، اظهار داشت که این غذا باید بلافاصله سرو شود تا تضاد جذاب گرم و سرد، نرم و ترد خود را حفظ کند. او توضیح داد: «شما باید آن را در آخر آماده و سرو کنید»، که این امر نگه داشتن آن در منوی منظم را دشوار میکند.
با این حال، جذابیت فتاح غیرقابل انکار است و برخی از رستورانها آن را به غذای اصلی تبدیل کردهاند. در رستوران اولئانا و مونا در کمبریج، ماساچوست، فتاح همیشه در دسترس است و همواره پرفروشترین غذاست. محمد الزین، صاحب مونا، به شوخی گفت: «میترسم اگر آن را از منو حذف کنیم، مشتریانمان انقلابی به راه بیندازند.»
در نهایت، فتاح بیشترین درخشش را در آشپزخانههای خانگی دارد. این غذا به عنوان یک چارچوب اقتصادی، سازگار و بخشنده عمل میکند که بدون پیچیدگی بیش از حد، رضایت را ارائه میدهد. این غذا امکان خلاقیت با آنچه در دسترس است را فراهم میکند و در عین حال یک تجربه ضیافتگونه را ارائه میدهد. همانطور که دکاک میگوید، «فاتح فقط یک غذا نیست؛ یک قالب است. میتواند هر چیزی باشد.»
تحلیل ویژه از عمانت | بازار عمان را کشف کنید
محبوبیت روزافزونِ فتاح و غذاهای سنتی مشابه، نشان دهنده تقاضای رو به رشد مصرف کنندگان برای غذاهای نوآورانه و بدون زبالهاین روند نشان میدهد فرصتهای شغلی برای کسب و کارهای عمانی برای بررسی تلفیق طعمهای محلی با غذاهای سنتی، و بهرهگیری از شیوههای پایداری که با ذائقهی مشتریان مدرن همخوانی دارد. سرمایهگذاران باید حمایت از ابتکارات آشپزی را در نظر بگیرند که ضمن پرداختن به ترجیحات غذاخوری معاصر، بر میراث فرهنگی تأکید دارند، زیرا میتوانند از این علاقه روزافزون به هر دو مورد بهرهبرداری کنند. اصالت و پایداری.